در مقاله حاضر انواع کاکتوس مناسب برای حیاط و محیطهای بیرون را معرفی میکنیم و در ادامه نیز به نگهداری آن ها در بیرون از خانه و فضای باز میپردازیم. کاکتوس برای طراحی فضای باز و روف گاردن به سبک بیابانی بسیار گیاه مناسبی است، نگهداری زیادی طلب نمیکند و جلوه خوبی در کنار سنگ و شن خواهد داشت. در ادامه با کابان مگ همراه باشید.
کاکتوس گلابی خاردار
نام علمی کاکتوس گلابی خاردار، آپونتیا (Opuntia) است. به گلابیهای خاردار (میوهها)، تونا و به برگهای بالشتکی آن، نوپال میگویند. این کاکتوس از بهترین انواع مناسب برای نگهداری در حیاط است که میتواند حدود ۵ تا ۷ متر رشد کند و تیغهای آن ۲/۵ سانتیمتر هستند. البته برخی از آنها بدون خار هستند.
آپونتیا بومی آمریکا است. تونا بوی خوشی و رنگهای مختلفی مانند قرمز، زرد-نارنجی، قرمز شرابی، یا سبز و اگر به خوبی رسیده باشند، دارد. علاوه بر میوهها، پدهای بالشتکی (نوپال) آن هم قابل خوردن هستند، البته قبل استفاده آنها در غذا، باید به دقت تمیز شوند. نوپالها در غذاهای مکزیکی مختلفی مانند تخممرغها و سالادها استفاده میشوند. در مقالهای هم میتوانید درباره خواص میوه کاکتوس یا گلابی خاردار بیشتر بدانید.
نگهداری از کاکتوس گلابی خاردار در حیاط
برای تکثیر کردن، فقط به بخش ساقه نیاز دارید. حتماً در فصل بهار یا تابستان آن را بکارید تا نتیجه بهتری بگیرید. هنگام مراقبت از این نوع کاکتوس، نیازی به هرس کردن آن نیست. هنگام انتخاب گلدان و خاک، حتماً از خاکهای نفوذپذیر استفاده کنید تا آب برای مدت طولانی در خاک باقی نماند. برای پدهای تازه تکثیر شده، در ماه اول، اصلاً به آن آب ندهید. بعد از آن، هر ۲ تا ۴ هفته یکبار گیاه را آبیاری کنید.
آپونتیا را در جای پرنور بگذارید، زیرا نور خورشید زیادی لازم دارد. در آبوهواهای داغتر، برای جلوگیری از پژمردن گیاه، یک سایه نسبی فراهم کنید. اگر گیاه را در بیرون خانه و درون باغچه میکارید، نیازی به کود نخواهید داشت. این کاکتوسها از اواسط بهار تا اواسط تابستان شکوفه میدهند.
بعد از تکثیر، ممکن است در اوایل میزان رشد کم باشد و ممکن است ۳ تا ۴ سال طول بکشد تا گیاه گل دهد. همانطور که گفته شد، پدها خوردنی هستند؛ اما فقط ۱⁄۳ پدها را بچینید تا گیاهتان سالم بماند. بهتر است پدها در میانه صبح تا ظهر بریده شوند، زیرا در این زمان اسید درون آنها معمولاً کم است.
کاکتوس چولای جهنده
این گیاه که با نام چولای آویزان نیز معروف است، بومی جنوب غربی ایالات متحده و سونورا و از جمله انواع کاکتوس مناسب برای بیرون و فضای باز و حیاط است. نام علمی آن سیلندراپونتیا فولجیدا (Cylindropuntia fulgida) است و در ارتفاعات ۳۰۰ الی ۱۰۰۰ متر رشد میکند. چولای جهنده شبیه درخت است و تا چهار متر رشد میکند. بیرونزدگیهای زگیل مانند آن بر روی ساقه، بین ۶ تا ۹ میلیمتر هستند. گلهای آن در طیف رنگی صورتی، سفید و ارغوانی قرار میگیرند و به اندازه ۲/۵ سانتیمتر هستند.
نام «چولای جهنده» به خاطر این است که ساقههای آن با کوچکترین لمس، جدا میشوند. تیغهای تیز آن هر جا که پخش شوند، به بدن انسان یا حیوان میچسبند. وقتی مردم ساقههای آن را جدا میکنند و تیغها را روی زمین میاندازند، این تیغها به آسانی در همان مکان ریشه میکنند.
نگهداری از کاکتوس چولای جهنده در حیاط
چولاها در خاکهای نسبتاً اسیدی با اسیدیته ۶ (PH 6) رشد میکنند. بهترین خاک برای این نوع کاکتوس، خاک دارای شن و ماسه است. هنگام عوض کردن گلدان این کاکتوسها، مانند هر کاکتوس دیگری، مراقب باشید که خارها به دستتان فرو نروند و نچسبند. یک جفت دستکش چرمی بپوشید و با روزنامه یا کاغذ شروع به برداشتن ساقهها و تیغها کنید تا هیچ تماسی با تیغها نداشته باشید.
آنها به نور فراوان نیاز دارند و در گلخانههایی که دارای سایه نسبی باشند، هم خوب رشد میکنند. قبل از آب دادن به گل، حتماً رطوبت خاک را چک کنید. اگر هنوز مرطوب است، برای جلوگیری از آبیاری بیش از حد، صبر کنید تا کاملاً خشک شود.
کاکتوس پیرمرد
شاید به خاطر نام خندهدار این گیاه، فکر کنید اینچنین گیاهی وجود ندارد، اما اشتباه میکنید. این نوع کاکتوس بومی مناطق هیدالگو و گواناجواتا در مکزیک و از بهترین انواع کاکتوس مناسب برای نگهداری در حیاط است.
نام علمی این گونه، سفالوسروس سنیلیس (Cephalocereus senilis) است، یک گونه ستونی که دارای چند ساقه میشود و ساقهها بین ۵ تا ۱۵ متر رشد میکنند. آنچه باعث جذابیت این گونه خاص میشود، یک پوشش کرکدار با موهای سفید و بلند است که دقیقه آدم را یاد موهای ژولیده یک پیرمرد میاندازد؛ نام گیاه هم به همین خاطر است.
نگهداری از کاکتوس پیرمرد در فضای باز
مدت زمان زیادی شاید بین ۱۰ تا ۲۰ سال طول میکشد تا این کاکتوس در هر نقطه از بدنه خود گل بدهد. گلها معمولاً زرد، قرمز یا سفید هستند و در شبها باز میشوند. این کاکتوسها در بهار گل میدهند.
این گونه در هوای مدیترانهای رشد میکند و خاک آن باید دارای ترکیب و نفوذپذیری خوبی باشد. بهترین راه برای تکثیر و پرورش آن، استفاده از بذر است، زیرا بریدن آن کار آسانی نیست. کاکتوس پیرمرد به آهستگی رشد میکند و ممکن است دوره جوانهزنی آن سه ماه طول بکشد، به همین دلیل خریدن یک کاکتوس رشد کرده، فکر بهتر و آسانتری است.
این گونه کاکتوس عاشق نور زیاد و گرما است و به مراقبتهای خاصی نیاز دارد. قبل آبیاری با دقت این کاکتوسها، حتماً از خشک بودن خاک، اطمینان حاصل کنید.
کاکتوس لولهای
این گونه خاص که با نام پیتایا نیز معروف است، بومی ایالات متحده و مکزیک و یکی دیگر از انواع کاکتوس مناسب حیاطمنزل است. این کاکتوسها بیشتر در بیابانهای سنگلاخی یافت میشوند.
نام علمی آن استنوسروس ثوربری (Stenocereus thurberi) است، دارای چندین ساقه است که از یک تنه واحد رشد میکنند و به صورت عمودی بلند میشوند. ساقهها معمولاً به ضخامت ۱۵ سانتیمتر و به ارتفاع ۴/۹ سانتیمتر هستند، در حالی که گونههای دیگر بین ۷ تا ۸ متر هستند.
گیاهان پیرتر دارای گلهای قیف مانندی هستند که در طول شبها باز و در طی روز بسته میشوند. معمولاً به رنگ سفید و به اندازه ۸ سانتیمتر هستند. گلها معمولاً در اردیبهشت، خرداد و تیر پدیدار میشوند.
نکته جالب این است که آنها میوههایی به اندازه توپ تنیس دارند که به گفته مردم طعم آنها حتی از خربزه هم بهتر است.
نگهداری از کاکتوس لولهای در حیاط
این کاکتوس را در خاکهای شندار پرورش دهید که آب به خوبی در آن جریان پیدا کند. اگر کاکتوس را درون یک ظرف پرورش میدهید، میتوانید یک قسمت پرلیت، یک قسمت شن و یک قسمت خاک گلدان را با هم مخلوط کنید. از آنجایی که این گیاه در مناطق آفتابی و داغ یافت میشود، حتماً از دسترسی آن به نور خورشید اطمینان حاصل کنید.
در اوایل بهار، به طور مرتب گیاه را آبیاری کنید، اما مراقب آبیاری بیش از حد باشید. نا گفته نماند که کاکتوس لولهای حدود ۱۵۰ سال عمر میکند.
کاکتوس بادامزمینی
یک کاکتوس بادامزمینی را میتوان هم در داخل و هم در خارج از خانه پرورش داد. نام علمی آن اچینوپسیس چاماسروس (Echinopsis chamaecereus) و بومی آرژانتین و مناسب حیاط است.
دارای ساقههایی بلند به اندازه ۱ سانتیمتر و گلهای نارنجی به پهنای ۴ سانتیمتر است. گلهای آن در اواخر بهار باز میشوند. این گلها میتوانند تا ۱۵ سانتیمتر رشد کنند.
نگهداری از کاکتوس بادام زمینی
این کاکتوس منحصر به فرد در باغچههای مناطق گرم بسیار مشهور است و به سرعت رشد میکند. این مناطق شامل آریزونا، تگزاس و کالیفرنیا میشوند.
کاکتوسهای بادامزمینی بسیار مستعد پوسیدگی هستند و فقط باید زمانی آنها را آبیاری کرد که قسمت بالای خاک آنها، به شدت خشک شده باشد. میتوانید یک چوب را درون خاک فرو کنید، اگر خاکهایی که به چوب میچسبند هنوز رطوبت دارند، کاکتوس را آبیاری نکنید.
همچنین تا جایی که میتوانید آن را در معرض نور خورشید قرار دهید، زیرا این گونه دمای گرم را بیشتر دوست دارد.
کاکتوس مشعل نقرهای
کاکتوس مشعل نقرهای که به آن قطب برفی و مشعل پشمی نیز میگویند، متعلق به مناطق کوهستانی آرژانتین و بولیوی و از انواع مناسب حیاط است. ارتفاع آن ۳ متر و دارای ساقههای طوسی سبز عمودی و باریکی است که پهنای آنها به ۶ سانتیمتر میرسد.
نگهداری از کاکتوس مشعل نقرهای
نام علمی آن سلیستو کاکتوس استروسی (Cleistocactus strausii) است. خاکهایی که تخلخل بالایی دارند، بهترین نوع خاک برای آن محسوب میشوند. به نور زیاد خورشید نیاز دارد، اما نباید دمای محیط آن خیلی بالا باشد. برای شکوفه دادن، به چندین ساعت نور کامل خورشید در طول روز نیاز دارد. این گیاه در کمال تعجب میتواند دمای -۱۰ درجه را نیز تحمل کند.
طبیعتاً به آبیاری فراوان در طول تابستان نیاز دارد و در طول زمستان اصلاً نباید آبیاری شود. برخی از انواع بالغ آن میتوانند در تابستان گلهای شرابی و قرمز رنگ بدهند.
کاکتوس آلاله دکمهدار
کاکتوس آلاله دکمهدار جزو دسته کاکتوسهای جوجهتیغی است. نام علمی آن اچینوسروس تریگلوچیدیاتوس (Echinocereus triglochidiatus) و متعلق به شمال مکزیک و جنوب غرب ایالات متحده است. با نامهای دیگری از جمله فنجان شرابی یا کاکتوس تپه مجاوه نیز معروف است.
یکی از ویژگیهای متمایز آن این است که دارای پایه گرد و گوشتالو با صدها شاخه استوانهای شکل تقریباً پشمی است.
نگهداری از آلاله دکمهدار
گلهای آن که قرمز نارنجی یا قرمز مایل به نارنجی هستند، در اواخر بهار شکوفه میدهند و پهنای آنها ۸ تا ۹ سانتیمتر است. این گیاهان به کمی رطوبت، کمی نور خورشید و خاک نفوذپذیری نیاز دارند که به سرعت آب را جذب کند.
گوسبری باربادوس
برخی از نامهای معروف آن شامل از کاکتوس سیبی، باربادوس گوسبری، کاکتوس رز، کاکتوس برگی و ساقه لیمو میشود. نام علمی آن پرسکیا آکلیتیا (Pereskia aculeata) است.
این گونه کاکتوس متعلق به نواحی گرمسیری آمریکا است. برگها و میوه آن خوردنی بوده و سرشار از آهن، پروتئین و مواد مغذی دیگر هستند. این گونه کاکتوس برخلاف دیگر گونهها، دارای ساقهای است که تا ارتفاع ۱۰ متر رشد میکند. ضخامت ساقهها بین ۲ تا ۳ سانتیمتر است.
نگهداری از گوسبری باربادوس
گلهای باربادوس گوسبری صورتی، سفید یا کرمی هستند و اندازه آنها ۲/۵ تا ۵ سانتیمتر است. این گونه معمولاً مناسب پرورش در خارج از خانه است زیرا به شکل یک درختچه رشد میکند. این کاکتوسها مناطق خشک را ترجیح میدهند و نیازی نیست مدام گلدانهای آنها را عوض کنید.
در رابطه با آبیاری، باید مراقب باشید که بیش از حد آنها را آبیاری نکنید. از آنجایی که مستعد پوسیدگی هستند، آبیاری کم بهتر از آبیاری بیش از حد است.
کاکتوس ملکه شب
کاکتوس ملکه شب که نام علمی آن اپیفیلوم اوکسیپتالوم (Epiphyllum oxypetalum) است با نام نی هلندی نیز معروف است.
این کاکتوس متعلق به جنوب مکزیک و برخی نواحی آمریکا است، گیاهی است که سریعاً رشد میکند و از اواخر بهار تا تابستان گل میدهد. ساقههای آن دو نوع هستند: ساقههای اولیه که تا ۶ متر رشد میکنند و ساقههای ثانویه پهن هستند و به اندازه ۳۰ سانتیمتر در ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر رشد میکنند.
شکوفههای آنها فقط در شبها باز میشوند و پیش از طلوع پژمرده میشوند. گلها معمولاً به رنگ سفید هستند، بوی شیرینی دارند و به طول ۳۰ سانتیمتر و عرض ۱۷ سانتیمتر هستند. میوههای آن به رنگ بنفش قرمز هستند.
نگهداری از کاکتوس ملکه شب
حتماً آنها را جلوی نور صبح قرار دهید، اما آنها را در معرض نور خورشید عصر نگذارید زیرا برگهای آن به سرعت پژمرده میشوند. در صورت امکان، آنها را در سایه قرار دهید. این گونه از زمستانهای ملایم و معتدل لذت میبرد و از آبیاری بیش از حد متنفر است.
کاکتوس حصاری مکزیک
نام علمی آن پاچیسروس مارجیناتوس (Pachycereus marginatus) است، گیاهی است که به کندی رشد میکند و ارتفاع آن بین ۳/۷ و ۶/۱ متر است. ساقههای آن دارای قطر ۹ تا ۱۰ سانتیمتر هستند.
این کاکتوس همانطور که رشد میکند، دارای چندین شاخه میشود. نام آن بر گرفته از این حقیقت است که در خانههای مکزیکی، از این نوع کاکتوس به عنوان حصار استفاده میکنند.
نگهداری از کاکتوس حصاری
این گیاه در بهار شکوفه میدهد و میوههایی به رنگ قرمز و زرد با هستههای مشکی دارد. میتوانید آن را مقابل دیوار خانه پرورش دهید. کاکتوس حصار مکزیکی به نور کامل خورشید، کمی سایه و خاک نفوذپذیر نیاز دارد.
در طول ماههای گرم و خشک، هر چند وقت آن را آبیاری کنید.
کاکتوس قطب توتم
این گونه که نام علمی آن پاچیسروس شوتیف مونستروس (Pachycereus schottii f. Monstrosus) است، یک گیاه با پوسته صاف است که هیچ خار ملموس و دیدنی ندارد. یک نوع کاکتوس ستونی است که به ارتفاع ۳/۶ متر رشد میکند. دارای برآمدگیهای کوچکی است که یک تصویر حکاکیشده از گیاه را به نمایش میگذارند.
این گیاه در شبها شکوفه میدهد و گلهای صورتی کمرنگی دارد که در غروبها باز و در میانه صبح بسته میشوند. این کاکتوسها میوههای قرمزی به شکل تخممرغ دارند که خوردنی هستند.
نگهداری از کاکتوس قطب توتم
این گیاهان نیاز به مراقبت کمی دارند و حتی اگر به آنها خیلی رسیدگی نشود، باز هم رشد میکنند. آنها کمی سایه را به نور مستقیم خورشید ترجیح میدهند. حتماً آنها را زیر سایه قرار دهید اما آنها را از دمای خیلی سرد هم محافظت کنید. حتی میتوانید آنها را در طول زمستان، در خانه نگهداری کنید. فقط در صورت نیاز، آنها را آبیاری کنید.
کاکتوسهای شمع آبی
این گیاه که همچنین به نامهای کاکتوس زغال اخته و کاکتوس بیلبری نیز معروف است، یک کاکتوس بوتهای بزرگ است که تا ارتفاع ۴ تا ۵ متر رشد میکند. ساقههای آن به قطر ۶ تا ۱۰ سانتیمتر هستند.
گلهای آن به قطر ۲ تا ۲/۵ سانتیمتر و معمولاً به رنگ سفید کرمی هستند. میوههای آن به رنگ بنفش پررنگ و قابل خوردن هستند. این گونه خاص در مکزیک مشهور و مورد استفاده است.
نگهداری از کاکتوس شمع آبی
نام علمی این گونه، میرتیلوکاکتوس جئومتریزانز (Myrtillocactus geometrizans) است. این گیاه را در معرض دماهای کمتر از منفی ۳ درجه سانتیگراد قرار ندهید زیرا ممکن است پژمرده شوند و از بین بروند. نیاز به مراقبت کمی دارند و همیشه پس از خشک شدن خاک، آنها را آبیاری کنید.
سخن آخر
تمامی انواع گونههای کاکتوس نامبرده در بالا، برای نگهداری در حیاط مناسب هستند. برخی از آنها نیاز به مراقبت کمی دارند و برخی دیگر نیاز به رسیدگی بیشتری دارند. قبل از انتخاب کاکتوس، حتماً این لیست را بخوانید تا تصمیم آگاهانهای بگیرید. منتظر نظرات، پیشنهادات و تجربیات شما در زمینه انتخاب و نگهداری از کاکتوس هستیم.